Benvenuti Foss Marai e Apollonio
Als je eerste gang van een diner begint met oesters, dan wordt de rest alleen maar beter. Totdat je er een prosecco of een wijn bij geserveerd krijgt die zo mooi past bij het gerecht. Alsof het altijd al zo geweest is. Dan weet je een ding zeker: dit wordt een avond om niet snel te vergeten, eentje met een gouden randje. Het was een introductie om van te genieten, gang na gang. Signore e signori, vi presento Foss Marie en Apollonio, de twee nieuwste wijnhuizen van Nuova Sardegna!
In het zeer smaakvol ingericht restaurant Ketelhuis (zeer de moeite waard) te Eindhoven schoof ik aan de captain’s table aan en maakte ik kennis met de twee vertegenwoordigers van de wijnhuizen, Gimo (van Foss Marai) en Lenka (van Apollonio). Na de eerste chitchat spraken we al snel over de twee belangrijkste onderwerpen: prosecco en wijn. Nou ja, in mijn geval dan. Hetgeen me direct opviel was hoe trots Gimo en Lenka spraken over hun producten. Het was oprecht en ze spraken honderduit over hoe de kwaliteit altijd hun belangrijkste ingrediënt is en zal blijven. Laat ik dan ook snel beginnen met de prosecco van Foss Marai, de ‘Marai de Marai’. Echt prosecco zoals een prosecco uit de Valdobbiadene-streek in Veneto moet zijn: heerlijk droog, toegankelijk, tikkie eigenzinnig en met een mooie grapefruitachtige afdronk. Met name dat eigenzinnige karakter zorgt ervoor dat deze prosecco opvalt. Een prosecco die prima te combineren is met een salade, veel antipasti of gewoon om te drinken zodra het twee uur is geweest.
En toen kwam de Apollonio. De witte Mani del Sud verraste me al bij de reuk. De aardse tonen verraden al een mooie complexiteit (kan ook niet anders bij een combinatie van 80% chardonnay en 20% sauvignon) en bij het drinken zelf werd dat alleen maar bevestigd. Een mooi bloemrijk boeket (typisch chardonnay), mineraalrijk, rijk aan citrus en de afdronk kan ik niet anders beschrijven als robuust. Heerlijk bij stevige vissoorten of de Aziatische keuken. Deze wijn maakt echt een statement! Typisch het karakter van een wijn die uit Puglia komt, een van mijn meest favoriete wijnstreken. Tegelijkertijd ben ik dan wat voorzichtig als het een rode wijn betreft uit diezelfde streek. Vaak is het dan een stevige jongen met een stevig alcoholpercentage. Hoe verrassend was echter de Valle Cupa van Apollonio. Met zijn 15% zeker een grote kerel maar waar je zwaar en log zou verwachten, krijg je hier door de verhouding 50% negroamaro en 50% primitivo souplesse en geraffineerdheid in een glas. Tabak, tonen van hout, kruidnagel en kersen zorgen verder voor een geraffineerde balans.
Bij het dessert was het weer aan Gimo van wijnhuis Foss Marai om zijn trots te schenken en hij had een echte verrassing voor ons: een (licht) mousserende dessertwijn: de Moscato Reale Passito. En inderdaad: ik schrijf het met hoofdletters. Het is namelijk zo ongeveer de enige moscato passito in de wereld die mousserend is! Die prikkeling op je tong maakt ieder toetje (of het nu een torta is, een sorbet of een formaggio) extra bijzonder. Ik rook lychees, ik proefde nectarines, perziken, ik proefde elke zomervrucht die je je maar kunt voorstellen. De combinatie van zoveel smaken maakt ieder diner helemaal af. Quelle sorpresa!
Ik heb nog veel meer geproefd die avond maar ik wilde een keuze maken. Ik wilde u namelijk de ruimte geven om de andere wijnen die de wijnhuizen hebben zelf te ontdekken. Laat u verrassen door de subtiele balans van een prosecco of de krachtige en aardse aroma’s van de negroamaro. Het liefst zou ik nog pagina’s vol willen schrijven over subtiliteit versus robuust of soepel versus karakter. Maar ik ben ook benieuwd naar uw mening. Ik ben benieuwd hoe deze wijnhuizen u gaan verrassen. Want dat zullen ze doen: u verrassen. En wie houdt daar niet van?
Alla prossima,
Mark
