Carnaval
Waar normaliter rood, wit of rosé de kleuren zijn die alles bepalen, overheersen in deze blog de kleuren rood, geel en groen. Inderdaad, carnaval is (al een tijdje) in town en ook hier wordt de polonaise ingezet. Van links naar rechts en van boven naar beneden gaan we dwars door onze favoriete laars heen om weer eens een aantal bijzondere wijnen met u te delen. Dus pak elkaar maar eens goed vast en laat de polonaise beginnen.
De polonaise start bij het mooie wijnhuis Palagetto alwaar de chianti Colli Senesi de scepter zwaait. Met andere woorden: we zitten in de Toscane en kijken zo ongeveer naar de torens van San Gimignano. Ik heb een tijdje geleden al eens een aantal wijnen mogen proeven van dit wijnhuis en ook deze wijn is een verplicht nummertje in iedere wijnkelder. De sangiovese (85%) neemt hier duidelijk het voortouw met een aroma vol bosvruchten maar ook de kleur is een genot om naar te kijken: mooi intens robijnrood. Die bosvruchten zijn duidelijk waar te nemen in de mond en worden ‘opeens’ vergezeld met een pepertje en wat kruidnagel. Het meest verrassende vond ik het feit dat ondanks de jonge leeftijd (‘18) de tannines mooi zacht en rond waren. Door de toevoeging van een beetje Canaiolo , Colorino en Merlot (ieder 5%) wordt dat leerachtige van de sangiovese voldoende afgebroken. Een wijn waar vlees zo ongeveer voor is uitgevonden. Meraviglioso wijnhuis Palagetto!
Hossend vervolgen we onze polonaise om uit te komen bij de volgende halte: il Fattore van het wijnhuis Tenuta del Priore uit de Abruzzen. De geur kan je misschien wat in verwarring brengen. Je ruikt een stallucht, het is bijna een animale geur. De kleur is overigens prachtig: dik strogeel. De verrassing zit ‘en vanaf de eerste slok. Dan bloeit de wijn helemaal op en proef je de pecorino (dat verklaart dan die stallucht), je proeft een bloemenwei en veel tonen van mineralen. Deze Fattore geeft kleur en diepgang aan gerechten, verhoogt iedere feestvreugde en nodigt uit om meer vrienden uit te nodigen. Het platteland, de ziltige zeelucht en de Apennijnen geven deze wijn een eigenheid die bijna niet te kopiëren is. Serveer hier risotto of arrosticini bij en mensen zullen je eeuwig dankbaar zijn.
En van links naar rechts gaan we nu naar boven. We gaan naar (inmiddels) een van mijn favoriete wijnhuizen: die van Klaus Lentsch in het mooie noordelijk gelegen Alto Adige. Hier staat de Eichberg, een mooie Grüner Veltliner op ons te wachten. Groen? Klopt, de kleur in het glas is meer groen dan geel en dat komt omdat de druif ‘groene trekjes’ heeft. Bij deze groene jongen overheerst het appelige (past weer mooi bij de kleur) die weer mooi wordt aangevuld met de mineralen uit het berggebied en de aardse tonen van het dal. De afdronk is mooi lang, smaakvol, fris en vooral subtiel. Deze Eichberg geeft door die subtiliteit de gerechten de ruimte en is complementair. Serveer deze wijn bij antipasti of kaas (of allebei, waarom kiezen) en u begrijpt wat ik bedoel. Laatste tip: niet te koud drinken. Geef de Veltliner even de ruimte om te acclimatiseren en u zult beloond worden.
Even een kleine PS. U had die 14de februari erbij moeten zijn. Klaus Lentsch was in het Eindhovense restaurant het Ketelhuis, in hoogsteigen persoon, aanwezig om een aantal van zijn wijnen te presenteren. Het eten was heerlijk, de wijnen fantastisch en de sfeer top. Kortom, hou de Facebook-pagina van Nuova Sardegna in de gaten als ze zoiets weer organiseren. Of u wil liever die polonaise blijven lopen, dat kan natuurlijk ook. Fijne Carnaval!
Alla prossima,
Mark
